วันจันทร์ที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2561

(ฉากวาบหวิว) ตอนที่ 8 ย้ำเตือน

ฉากวาบหวิว
- ย้ำเตือน -








เราผลัดกันดันไปมาจนถึงห้องน้ำ ผมรวบรวมแรงทั้งหมดผลักพี่หมอให้ชิดกับผนังข้างใน เปิดน้ำสาดใส่เขาแรงๆ พี่หมอสั่นเหมือนเจ้าเข้า เอาเข้าจริงผมก็สงสารเขาแต่พี่หมอทำตัวเองทั้งนั้น เรียนหมอซะเปล่าแต่โดนคนอื่นวางยาได้ง่ายๆดูไม่ระวังตัวเอาซะเลย


“อื้อ..แบมช่วยพี่ด้วย” เสียงแหบพร่าสั่นเล็กน้อย มือหนาพยายามปลดกางเกงตัวเองอกแต่มันสั่นจนทำอะไรชักช้า

ผมได้แค่ยืนมองพี่หมออยู่ไม่ห่าง เสียงน้ำดังต่อเนื่อง พี่หมอดันตัวเองพิงกับผนังรูดกางเกงลงถึงต้นขาคว้าลูกชายมารูดรั้งต่อหน้าผม ตาคมมองผมอย่างหยาดเยิ้มเหมือนจะอ้อนวอนให้ผมช่วย


แต่ผมไม่ใจดีขนาดนั้น..


“อ่า..แบม..ซี๊ดดด” พี่หมอครางเสียงสั่น ปลดปล่อยไปหนึ่งรอบเพียงแค่รูดไม่กี่ครั้ง ไอ้ตัวดีมันยังไม่ยุบตัวลงซักนิด ผมไม่เข้าใจอารมณ์ของคนโดนยาหรอกเพราะไม่เคยโดนแต่เพิ่งเคยเห็นพี่หมอเนี่ยคนแรก

ถามว่าผมมีอารมณ์มั้ย ผมก็มีแต่ผมอดได้ ไม่ใช่ว่าผมมีแล้วผมต้องทำ ผมไม่ยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อช่วยพี่หมอขนาดนั้น เขาทำตัวเองเขาก็ต้องช่วยตัวเองได้ แค่ผมพาหนีจากพี่ฟิงก็ดีแค่ไหนแล้ว.. หรือบางทีมันอาจจะดีกว่านี้ถ้ามีพี่ฟิงช่วย



“แบม..อ๊า” คำก็แบมสองคำก็แบม ผมไม่ช่วยหรอก ไม่รู้ตอนนี้พี่หมอมีสติหลงเหลืออยู่หรือเปล่า



“ช่วยตัวเองไปก่อนเถอะครับ” ผมบอกเบาๆคล้ายจะพูดกับตัวเอง เห็นเขาทรมานผมก็ทรมานไม่ต่างกัน ผมอยากช่วยให้มากกว่านี้แต่ใจหนึ่งก็อย่างที่บอกผมไม่อยากใช้ร่างกายตัวเองสิ้นเปลืองกับพี่หมอ



เขาไม่เคยเห็นค่าผมเลย.. ไม่เคยเลยซักครั้ง


เสียงครางดังระงมลั่นห้องน้ำ พี่หมอเริ่มจะหมดสติ ส่วนนั้นยังดีดตัวแข็งสู้รบอยู่ตลอด ผมเดินเข้าไปปิดน้ำให้หยุดลง วินาทีนั้นมีมือมาเกี่ยวขาผมไว้ไม่ให้ขยับ ผมถูกดึงให้นั่งลงกับพื้น พี่หมอกดท้ายทอยผมไว้ยังคับจูบอย่างหยาบคาย


ผมไม่ต่อต้านแต่พี่หมอรุนแรงเอง การจูบแบบคุกคามแบบนี้เป็นอะไรที่ผมไม่ชอบ ผมไม่รู้สึกดีเลย จนเขาพอใจจึงถอนริมฝีปากออกไม่วายไล่เล็มขบบริเวณปากผมอีก



“พี่ไม่ทำอะไรเราหรอก.. แต่อยู่กับพี่คืนนี้ได้ไหม” คำขอร้องอ้อนวอนจากคนโดนยามีหรอว่าผมจะไม่สงสาร ผมหลับตาพยักหน้าเป็นเชิงว่าตกลง


ผมบอกแล้วว่าผมแพ้พี่หมอทุกอย่าง




และพี่หมอก็ทำอย่างที่พูดจริงๆหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำพี่หมอก็ขอกอดผมทั้งๆที่เขายังมีอารมณ์อยู่ ส่วนนั้นมันดันก้นผมอยู่หลายครั้งแต่พี่หมอก็ไม่ทำอะไรเลยจนผมอดที่จะสงสารไม่ได้

ผมเผลอหลับไปไม่รู้นานเท่าไหร่แต่ตื่นขึ้นมาตอนเช้ามืดผมได้ยินเสียงพี่หมอนอนช่วยตัวเองอยู่ข้างๆผม.. ผมพยายามข่มตาหลับอีกครั้งแต่หลับไม่ลง ยิ่งเขาเอาร่างกายผมไปเป็นตัวช่วยผมยิ่งหลับยาก ลิ้นร้อนขบเม้มตาใบหูจนผมสยิว มืออีกข้างเขาก็ช่วยตัวเอง



“อ่า..แบมแบม”



ผมว่าผมหลับไม่ได้หรอกแบบนี้น่ะ





#หมอมาร์คโคตรแซ่บ ฝากแท็กด้วยค่า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น